W wyroku z dnia 30 czerwca 2015 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka podkreślił, iż państwo jest odpowiedzialne za śmierć pacjenta w szpitalu wskutek reakcji alergicznej na podany mu lek. Brak zapewnienia przez władze państwowe właściwego wykonania przepisów zapewniających ochronę życia i zdrowia pacjentów stanowi Naruszenie art. 2 Konwencji o prawach człowieka (prawo do życia).

            Skarżącymi w omawianej sprawie byli członkowie rodziny pacjenta, który zmarł w prywatnym ośrodku medycznym po podaniu mu ampicyliny bez wcześniejszego uzyskania zgody od chorego. Uprzednio nie przeprowadzono także wywiadu medycznego i nie ustalono tym samym, czy pacjent był uczulony na jakikolwiek lek.

            Początkowo skarżący próbowali dojść ochrony swoich praw na gruncie prawa krajowego, zarówno w postępowaniu cywilnym, jak i karnym. Postępowania te zostały zakończone oddaleniem pozwu bez ustalenia osoby odpowiedzialnej za śmierć pacjenta i umorzeniem z uwagi na upływ terminu przedawnienia.

            Trybunał w swoim wyroku przyznał, iż prawo tureckie przewiduje odpowiednie regulacje prawne mające na celu ochronę życia i zdrowia chorych zarówno w placówkach publicznych, jak i prywatnych. Jednakże, w sprawie doszło do naruszenia przepisów, które nakładają na odpowiednie jednostki obowiązek udzielenia pacjentom wyczerpującej informacji odnośnie planowanego leczenia, a także uzyskania od nich zgody na leczenie.

            W opinii Trybunału szczególnie rażące okazało się oddalenie powództwa w postępowaniu cywilnym w oparciu o opinię biegłych, w której stwierdzono, iż zgon pacjenta był przypadkowy i nikt nie ponosi za niego winy. Jednakże, żadne z postępowań nie zostało przeprowadzone pod kątem głównego zarzutu skarżących, mianowicie z uwzględnieniem zaniedbań lekarzy w kwestii zebrania wszystkich niezbędnych informacji od pacjenta i przeprowadzenia rzetelnego wywiadu medycznego, a także uzyskania od niego zgody na leczenie. Ponadto, sądy krajowe nie przeprowadziły rzetelnego postępowania ponieważ nie wyjaśniły wszystkich rozbieżności występujących w sprawie, m.in. w zeznaniach personelu medycznego. Tym samym doszło także do naruszenia gwarancji proceduralnych.